Антон Павлович Чехов

0

Олги Леонардовној Книпер

Ница, 2. јануар 1901.

(…) Опиши ми бар једну пробу Три сестре. Треба ли шта додати или одузети? Играш ли добро (Олга Книпер је тумачила лик Маше), душо моја? Јао, пази се. Не прави тужно лице ни у једном чину. Љутито да, али тужно не. Људи који у себи дуго носе несрећу и навикли су на њу само звиждућу и често се препуштају својим мислима. Тако и ти за време разговора на сцени често буди замишљена. Схваташ? Наравно, схваташ, ти си паметна. (…)

          Твој Тото

 

Јалта, 1. март 1901.

Добио сам анонимно писмо да си се у Питеру заљубила, зацопала до ушију. Одавно сам то наслућивао. Жидовко једна, цицијо. А мене више не волиш, вероватно зато што сам расипник, што сам тражио да се истрошиш за телеграм-два… Па добро! Нека је и тако, ја те по старој навици још волим и погледај на каквом папиру ти пишем. (…)

          Твој јеромонах Антоније

 

Јалта, 20. јануар 1902.

(…) О својој будућој драми нисам ти писао не зато што немам поверења у тебе, како ти пишеш, већ зато што још не верујем у драму. То је само идеја која је заблистала као рано свитање, и ни сâм још не схватам каква је, шта ће од ње испасти, и мења се из дана у дан. (…)
Грлим своју жену сто један пут, и бескрајно је љубим.

           Твој Ант.

Коментари

коментара